Mijn werk verkent architectuur als een (flexibel) kader voor het leven, gevormd door dualiteiten en contrasten, met narrativiteit als leidend principe. Naast architectuur droeg ik bij aan de bouw van skateparken, co-organiseerde ik Flatstyle Delft en was ik medeoprichter van een skatefilmfestival. Werken aan De Wachtkamer betekent dat ik mijn vaardigheden in architectuur, bouwen en gemeenschapswerk inzet om de leefomstandigheden te verbeteren voor mensen die dit nodig hebben.

Ik ben een architectonisch ontwerper en beeldend kunstenaar uit Zuid-Jemen, gevestigd in Nederland. Ik werk op het snijvlak van het ontwerpen van de gebouwde omgeving en het verkennen van visuele expressie via vorm en beeld. Ik geloof dat architectuur niet alleen over structuren gaat, maar over hoe mensen ruimte visueel, emotioneel en sociaal ervaren. Ik combineer technische expertise met een artistiek gevoel, met als doel doordachte, mensgerichte ontwerpen te creëren die ideeën communiceren en emotie oproepen.

Ik voel me aangetrokken tot persoonlijke, intieme verhalen die bredere maatschappelijke en politieke vragen openen. Mijn werk richt zich op thema’s als machtsongelijkheid, burgerinitiatieven van onderop en stedelijke ontwikkeling. Ik maak audiodocumentaires die een zorgzame ruimte creëren waarin luisteraars zich diep kunnen verbinden met de persoonlijke verhalen van de protagonisten en hierover kunnen reflecteren. Voor De Wachtkamer produceerde ik een podcast die onderzoekt wat het betekent om een gevoel van thuis te creëren en erbij te horen, terwijl je het asielproces doorloopt. Het doel was om de ervaringen van mensen die asiel zoeken te humaniseren en tegenwicht te bieden aan de probleemgerichte verhalen over asiel die te vaak de mainstreammedia domineren.